Ons emigratieverhaal

We zijn weer in NL en hier volgt het beloofde verslag (tatatatata):

Eigenlijk ging het als een fluitje van een cent (of beter öre). Een huis kopen in Zweden is helemaal niet gecompliceerd. Toch is een goede voorbereiding heel handig, zo niet noodzakelijk.

Na onze vakantie in Zweden en Noorwegen in juni begon bij ons het idee in ons hoofd rond te spoken om maar niet naar Nieuw-Zeeland te verhuizen, maar onze blik te richten op Zweden. We zijn zelf in juli gestart met het Internet af te struinen op zoek naar huizen met een redelijke oppervlakte. Soms wel hele avonden zaten we te selecteren op welke regio, de hoeveelheid kamers van het huis en grootte van het te kopen stukje land. Want we wilden wel een groot huis, met in ieder geval een huisje erbij of een inpandig gastenverblijf. Zodat we in ieder geval niet het hele jaar met visite rond ons bed zouden zitten. We zijn er maar vanuit gegaan dat we een redelijk stukje land wilden hebben, maar ook weer niet te groot. Dat vergt een berg onderhoud en als je vrij zit heb je toch alleen maar niemandsland om je heen waar je vrij op mag vertoeven. Ook hebben we geïnformeerd naar het eventueel laten bouwen van een geheel nieuw huis, want de kale grondprijs is immers helemaal spotgoedkoop. Dan moesten we echter rekening houden dat er vaak ook nog water-, riolering-, elektriciteits- en telefoonvoorzieningen gemaakt moesten worden. Dagenlang hebben we zitten vergelijken achter de computer totdat we zelfs midden in de nacht wakker werden en snel nog even achter de computer doken.

Op dat moment werd het tijd om naar Zweden te gaan en een aantal huizen in het echt te gaan bekijken. We hebben hier thuis een map gemaakt met een tiental huizen en de bijbehorende makelaars gebeld om een afspraak te maken in een oktoberweek.

Eenmaal van de boot af en Göteborg uit hadden we echt het gevoel weer thuis te zijn en dat gaf een goed gevoel. Het sterkte ons in de beslissing om hier de hele boel te verkopen en lekker naar Zweden af te reizen.

Meteen de eerste dag hebben we een cursuscentrum in Bohuslän bekeken, waaraan nogal wat vertimmerd en opgeknapt moest worden. Vandaar in de middag door naar Hagfors in Värmland. De dinsdag hebben we doorgebracht met het bekijken van 6 panden. Het verschil tussen de huizen onderling was toch nog best wel groot, terwijl we ze toch op dezelfde items van het Internet geselecteerd hadden. Het nadeel van Internet is dat ze je niet duidelijk de ligging ten opzichte van bijvoorbeeld buren en de weg kunnen aangeven. Het was heel duidelijk dat het echt tot aanbeveling strekt om eerst zelf in Zweden te gaan kijken, voordat je overgaat tot het kopen van een huis. Het één na laatste huis die dag was een huis in Stjärnsfors en dat sprak ons eigenlijk onmiddellijk aan. Het ligt aan een doodlopende weg buiten het dorp en ongeveer 5 kilometer van Hagfors. Het bos ligt iets verderop en het heeft geen directe buren. Ook bleek de school niet ver weg te zijn voor Kiki. Het huis ligt op 5600 m2 grond en aan een rivier welke in verbinding staat met een redelijk groot meer. Twaalf kamers met een gastenverblijf: het sloot aardig aan met wat we voor ogen hadden. Maar vooral de omgeving stond ons erg aan. Een huis kun je vertimmeren, maar de omgeving niet.

's Nachts bijna de hele nacht wakker gelegen, omdat we het eigenlijk wel een hele snelle beslissing vonden (we hadden de hele week nog ingepland met bezichtigen van huizen), maar aan de andere kant was dit toch eigenlijk wel wat we wilden en we hadden er direct een goed gevoel over. De volgende ochtend nog twee andere huizen bekeken, maar eigenlijk was de beslissing al genomen. Op de terugrit nog even langs "ons" huis gereden en daarna maar direct naar de makelaar gebeld om een bod uit te brengen. Door ons eerste bod veel te laag te brengen, kwamen we uiteindelijk uit op wat we in gedachten hadden.

's Middags om twee uur zaten we dus al bij de Zweedse bank om een hypotheek te bespreken. En dat ging echt waanzinnig gemakkelijk. Het enige wat ik hoefde in te vullen was hoeveel ik ongeveer verdiende en hoeveel leningen we hadden in Nederland. Het maakte ook niet uit dat ik me misschien zelfstandig wil vestigen in Zweden of niet. En de hypotheek voor 50% van de koopsom was in orde. Uiteraard wordt mijn betaalgedrag nog gecontroleerd bij het BKR in Tiel, maar dat mag de pret niet drukken. Om 4 uur de handtekening gezet onder het koopcontract en dat was het.
Al met al is het een hele stresserige bedoeling geweest, omdat je in Zweden niet een optie op een huis kan nemen. Het is in Zweden zo dat je een bod kunt uitbrengen, maar als de verkoper van iemand anders een ander bod krijgt, mag hij beslissen met wie hij in zee wil. De verkoop is pas beslist als er een handtekening onder het koopcontract staat en je de 10%-aanbetaling hebt gedaan.

De volgende morgen hebben we nog met de eigenaar afgesproken om nogmaals het huis te mogen bekijken en te filmen, zodat de thuisblijvers (lees achterblijvers) een goed beeld zouden krijgen van het hoe en waarom we nou persé uit Nederland weg moeten. Daar lopend werden we steeds trotser op ons nieuwe huis !! Ook is het wel handig om een videocamera mee te nemen op huizenjacht, want zelfs nu we de video thuis al tig keer gezien hebben, zie je toch iedere keer wel weer nieuwe dingetjes aan het huis.

Nu hier de boel verkopen en Sverige: here we come!

19 januari 2002

Inmiddels is de praktijk verkocht en hebben we de eerste geïnteresseerden voor ons huis al gehad. Zelf zijn we druk bezig geweest met het regelen van de verhuizing. We hebben geloof ik 6 Nederlandse verhuizers een offerte uit laten brengen en het verschil daarin bedroeg ongeveer 3000 gulden met een gemiddelde van zo'n 18.000 gulden (8100 euro). Verhuizen met een particulier was aanzienlijk goedkoper, maar dan moet je alles zelf versjouwen en met onze inboedel (inclusief een vleugel) zagen we dat eigenlijk niet zo zitten. Op aanraden van iemand van Zwedenweb nog met een Zweeds bedrijf gemaild en dat leverde een besparing op van 6000 gulden. Dus hebben we besloten om dat dan maar te doen. Het hele huis wordt dan voor ons ingepakt en ingeladen en in Zweden weer uitgeladen en op de plekken in het huis neergezet waar we het willen hebben. Het vergt wat meer organisatie, maar aan de andere kant scheelt het ook weer een hoop rugpijn.

Ook heeft onze hond Ulna alle prikken inmiddels gehad en hebben we de importlicentie naar de Zweedse instanties gestuurd. Betalingen naar het buitenland gaat trouwens heel makkelijk met Girotel Zakelijk. Wat hebben wij dan lopen rotzooien met de bank met de aanbetaling voor ons huis. Dat duurde ongeveer 14 dagen eer het in Zweden aangekomen was. Binnenkort ook even bellen met Zweden om een plekje voor Kiki te regelen op de dagis (kinderdagverblijf).

16 maart 2002

De geplande datum van half april is door de eigenaar van ons Zweedse huis belemmerd. Na vier maanden (half februari na ons telefoontje dat we half april wilden gaan verhuizen) besefte hij ineens dat hij zijn huis verkocht had en dat dat dus betekende dat hij een nieuw huis moest gaan zoeken. Ja, grote paniek ineens. Hij kon ons niet beloven dat hij er half april uit zou zijn. Wat een gedoe. In ons contract hebben we bewust 31 mei op laten nemen, omdat we niet wisten hoe snel we hier ons huis en de praktijk verkocht zouden hebben, maar we hadden mondeling afgesproken dat als we eerder konden we er eerder in zouden kunnen. We hebben er nu maar vrede mee dat het half mei wordt.

Vandaag genieten van mijn eerste dag zonder werk! Gisteren heb ik de praktijk overgedragen en nu kunnen we ons gaan concentreren op de verhuizing. Ik heb een hele waslijst van zaken die nog geregeld moeten worden. Je staat er van te kijken op hoeveel dingen je geabonneerd bent. We hebben er voor gekozen om de post nog een half jaar door te laten sturen. De eerste maand is gratis en daarna kost je dat 3 euro per week. Ons huis is inmiddels ook verkocht en hebben we daar ook geen zorgen meer over. De bloedproef voor Ulna was in orde en nu hoeft ze alleen nog maar maximaal 10 dagen voor vertrek een algehele keuring te ondergaan (o.a. ontwormen).

24 april 2002

Nog 18 nachtjes slapen.  Nu leven we in spanning op de dingen die gaan komen.

Uiteraard zijn we ook nog tegen wat zaken aangelopen, die we op de volgende manieren hebben opgelost:

• bankrekening in Zweden en hypotheek : dit was helemaal geen probleem. Een paar telefoontjes naar onze contactpersoon bij de bank en we hebben direct een eigen rekeningnummer en hij maakt de hypotheek voor ons in orde. Ook eventuele betalingen kunnen we zolang via de email regelen.
• huis afbetalen en op naam zetten : de makelaar heeft ons een eindafrekening gestuurd waarop de restsom van het huis, de overschrijvingskosten ("lagfart" is 1,5% van de koopsom) en administratiekosten voor de rechtbank (SEK 825) en voor de makelaar (SEK 500). Deze regelt dan voor ons de overzetting van de elektriciteit, telefoon, riolering (we hebben een eigen "avlopp") en de verzekeringen voor het huis.
• alles opzeggen in Nederland : hier is gebleken dat de ene instantie heel snel is met het regelen van een annulering en dat je bij andere gewoon een maand moet wachten eer er een bevestiging van de annulering komt. Bij de consumentenbond werd zelfs het restant van onze contributie voor dit jaar teruggestort. gelukkig zijn de essentiële zaken geen probleem. Voor de telefoon en gas en licht worden direct telefonisch afspraken gemaakt. Ideaal !
• verhuizing : we gaan verhuizen met een Zweeds verhuisbedrijf. Dit heeft als nadeel dat ze zich absoluut geen beeld kunnen geven van de situatie hier in Hoogvliet. Verder zijn ze ontzettend vriendelijk en kan alles besproken worden. Ook de verschuiving van de datum naar een maand later is geen probleem. We kunnen zelfs in de eerste week van mei gaan verhuizen. Later horen we dat er dan echter 5000 SEK bij komt vanwege de feestdagen in de eerste en tweede week van mei. We houden het maar op de geplande half mei. Ze komen met een grote vrachtwagen bij ons het woonerf oprijden en ik ben heel benieuwd hoe dat gaat. Op zondag wordt het hele huis ingepakt. Op maandag en dinsdagochtend gaan ze inladen en woensdagmiddag arriveren ze in Stjärnsfors. Mijn ouders gaan mee met de verhuizing. Op die manier kunnen ze meteen zien waar we nu weer gaan uithangen en vormen ze meteen een helpend handje met inrichten, opknappen en met Kiki.
  Dezelfde zondag als de verhuizers komen ga ik met mijn vader met de auto richting Zweden. Op die manier kunnen we dan alvast wat dingetjes regelen in het huis. Engelien, Kiki en mijn moeder komen de zaterdag erop met het vliegtuig. Ze vliegen op Oslo, want dat is voor ons het dichtste bij.

7 mei 2002

Nog 5 nachtjes slapen. We hebben alles geregeld lijkt het. Deze laatste week is een beetje leeg. Het enige wat je nu nog kan doen is afwachten. Verder kopen we nog wat "broodnodige" spulletjes in (zoals mayonaise, stroopwafels, enzovoort). Ook hebben we hier in Nederland een magnetron, stofzuiger en wat gereedschap gekocht. Vanmiddag gaan we kijken voor wat behang. We wilden dit gewoon in Zweden kopen, zodat we eerst wat sfeer van het huis konden proeven, maar de prijzen verschillen waanzinnig met hier in Nederland, dus dat loont wel.

13 mei 2002

Vanochtend zijn de verhuizers verschenen en zijn vrijwel direct begonnen met inpakken van al onze spullen. En wat een tempo zit erin. Als je dat zelf zou moeten doen sta je overal bij stil en duurt het volgens mij een hele week. Zij deden er met blind inpakken een hele dag over en zijn in de avond al begonnen met inladen. Ondertussen zijn mijn vader en ik met de auto richting Zweden vertrokken en hebben we om half 1 's nachts aan de Zweedse grens helemaal geen problemen gehad met het inklaren van onze hond. Binnen tien minuten stond ik weer buiten.

14 mei 2002

Om precies 8 uur kwamen we aan bij het huis, waar "toevallig" de oude eigenaar nog aan het opruimen was. Het is echt bewonderenswaardig dat hij al die troep nog uit zijn huis heeft weten te krijgen. Meteen geregeld dat hij een kano met peddels, een vrieskist, de oude lijsten voor boven de ramen van de eetkamer en nog wat kleine dingetjes over konden nemen. De lijsten zagen er niet uit, maar hij wilde alles in een koop doen. Afijn, dan maar zo. Het huis zag er een heel stuk groter uit zo kaal dan dat in mijn gedachten stond van de bezichtigingen. In de komende week zal er behangen worden in de woonkamer en eetkamer, de keuken en de hal beneden. De verhuizers vertrekken dinsdagavond toch met de ferry Kiel - GBG. Iemand van de huisverzekering is langs geweest en nu moeten we het expansievat van helemaal boven naar de pannrum beneden halen. Dat scheelt ook meteen weer ruimte in Kiki d'r kamer boven. Ook bij de bank direct een pasje geregeld.

16 mei 2002

Na 6 uur uitladen en over de 200 dozen om uit te pakken en twee flessen whisky voor de verhuizers lichter kunnen we er tegen aan. Ik heb besloten om alleen de eet- en woonkamer te behangen. De keuken en de hal zijn achteraf helemaal niet zo storend en passen eigenlijk best wel bij het huis. Ook is er niets te zien van de honderden schilderijen die in het huis hingen. Van de bank kregen we een mooie plant thuisbezorgd met de felicitaties voor ons nieuwe huis. 

25 mei 2002

Vorige week Engelien, Kiki en mijn moeder van het vliegveld in Oslo opgepikt. En wat gebeurt er onderweg: staat er om half 3 's middags een eland langs de kant van de weg. Mijn moeder verdacht me er meteen van dat ik iets met de plaatselijke Turistbyrå geregeld had. Het gekke is dat we helemaal niet een vakantiegevoel hebben. Dit is gewoon ons huis! Ook is naar onze maatstaven de oorspronkelijke slaapkamer te klein bevonden en zijn we dus verhuisd naar het gastenverblijf. Onze gasten slapen dan maar in onze "oude" slaapkamer. Ook logistiek is dit handiger omdat Kiki op zolder slaapt en er nog geen deur zit tussen het normale gedeelte en de trap naar zolder. Alleen via het gastenverblijf is het mogelijk om daar te komen. Ook blijven we nog gebruik maken van de normale douche. De douche in het gastenverblijf is niet helemaal waterdicht aan de onderkant en iedere keer hebben we na het douchen een halve meter water staan in de badkamer. Daar moet dus een nieuwe douchebak komen. Ook had de vorige eigenaar beloofd om nog wat spullen op te komen ruimen en de peddels te brengen, maar daar hebben we ook nog niet veel van gezien.
We hebben meteen een grasmaaiertractortje gekocht en zijn direct begonnen, wat resulteerde in een kapotte drijfriem. Viel onder de garantie, maar dan is het hier meteen 20 kilometer rijden voor een nieuwe. Het Zweeds praten gaat redelijk, maar verstomd direct als je daarna een grote stortvloed van Hagfors-Zweeds over je heen krijgt, waar je dus voor 90% niets van verstaat. Wat ook wel weer leuke reacties oplevert: beginnen in het Zweeds waarna je er een tegenvraag overheen krijgt, waardoor je moet vervolgen met de volgende zin: I think we have to continue in English now. Waarop dan luid gelach volgt. Ook vinden mensen het heel aangenaam als ik me verontschuldig dat ik nog geen Zweeds praat.

16 juni 2002

Mijn ouders zijn vertrokken na ons vijf weken te hebben geholpen met het huis en acclimatiseren. Ook is het wel een fijn idee dat ze nu ook weten waar we het over hebben als we naar Nederland bellen. Want ook al hadden we foto's en film van het huis, het blijkt in het echt toch heel anders over te komen. Op de telefoonaansluiting hebben we drie weken moeten wachten, afspraken maken moet je heel concreet doen met dag en tijd afspreken dat ze langskomen of je terug gebeld wordt (en dan nog), geduld is een schone zaak....

Verder zijn de mensen heel behulpzaam. Er wordt meegedacht en oplossingen aangedragen. Iedereen weet wel weer iemand anders die er wat meer vanaf weet. Ondertussen zitten we te wachten op de mevrouw van de kinderopvang, de meneer van het arbeidsburo, de beslissing van de Migrationsverket, een offerte voor jordvärme, een rekening voor het verplaatsen van een expansievat (waar hij nu een week na de installatie nog steeds geen prijs weet), een offerte voor een nieuwe zekeringenkast, etc.

De keuring van mijn auto bij Bilprövningen verliep gesmeerd. Geen probleem en een week later lagen de nummerplaten in de bus. Deze worden keurig netjes in een karton vergezeld van schroefjes per post verstuurd. Al met al was ik hiervoor iets meer dan 1900 SEK kwijt. De schuur is omgetoverd tot een werkplaats en dat heeft al de nodige reparaties en nieuwe projecten opgeleverd. Wonderbaarlijk, want in Nederland hield ik helemaal niet van klussen. Wellicht scheelt het dat ik hier gewoon alles kan laten liggen en dat het dan niet in de weg ligt. Aan het huis moeten nog wat kleine dingen gebeuren: de sponningen van de ramen zijn eigenlijk aan een opknapverfbeurt toe en de "mooie" tegels boven het aanrecht moeten vervangen worden. Gelukkig hebben we nog tijd zat.

Door het lekkere weer hebben we al een aantal keren gekanoed en zelfs Kiki staat in het midden van de boot met reddingsvest alsof ze nooit anders heeft gedaan. Ook hebben we al een aantal elanden gezien. Soms hebben we in de omgeving rondgereden en niet één beest gezien. Andere keren staan ze ineens voor je midden op de weg.

21 juni 2002

Af en toe word ik al aardig moe van de non-efficiency waar de meeste instanties hier in Zweden mee werken. Soms hang je uren aan de lijn om alleen een formulier te bestellen, of staan ze plotseling op de stoep en melden dan dat ze de dag ervoor ook al langs zijn geweest, maar dat er toen niemand thuis was. Tja, een telefoon is dan handig nietwaar. Na anderhalve week telefoon hadden we na een blikseminslag in de centrale in Karlstad een brandluchtje in de ISDN-centrale bij ons thuis. Vervolgens weer van woensdag tot zondag zonder telefoon gezeten. Uiteindelijk kwamen ze het op zondag repareren. Toch netjes....

Het bleek dat als je een bevestiging van ontvangst van je Ansökan vraagt bij Migrationsverket (kost je ook weer 80 telefoontjes en dan snappen ze nog niet goed wat je bedoelt want ik kreeg kopietjes thuis van het originele verzoek dat ik ingestuurd had) je een persoonsnummer aan kunt vragen bij de Skatten. Later bleek dat dat weer een bewijs moest zijn dat het waarschijnlijk was dat de ansökan goedgekeurd zou worden. Waarom ze dan niet meteen mijn hele aanzoek kunnen goedkeuren, snap ik nog steeds niet, maar verder ging het vrij gemakkelijk. Al heb ik nog wel de vrouw achter de balie bij de Skatten een dikke zoen op haar voorhoofd moeten geven. Ook wist niemand hoe ik wegenbelasting moet betalen, want ik rij nu met Zweedse kentekenplaten. Jammer genoeg heb ik niet een mooi drieletterwoord op mijn nummerplaat. Van TBY kan zelfs ik niets maken. Gisteren hebben we biijvoorbeeld een kenteken met OMA erop zien rijden. Uiteindelijk kun je dat via Internet bij Vägverket regelen.

Vandaag was Midsommarafton en zijn we wezen kijken bij het zingen en dansen rond de Midzomerboom. 's Middags geprobeerd om het expansievat op zolder te verwijderen en dat lukte prima. Tot ik buiten op het dak ging kijken en daar bleek dat de schoorsteenbuis (die ik iets omhoog gedrukt had) met dakpan en al boven de andere dakpannen uitstak. Hulp ingeroepen van de buurman die heel gemakkelijk met zijn 64 jaar het dak op liep en meteen nog wat andere pannen heeft vervangen. Meteen op de uitnodiging ingegaan en 's avonds bij de buren gegeten. Typische midzomergerechten en dat smaakte heerlijk. Morgen gaat Kiki paard rijden op de Shetlander van de buurvrouw. Kortom: we vermaken ons hier prima!

19 augustus 2002

Ondertussen zitten we al weer zo'n drie maanden hier in Zweden. En het bevalt ons hier hartstikke goed. We vragen ons zelfs af om welke reden buiten familie we eigenlijk nog bezoekjes aan Nederland zouden moeten brengen. We zijn een beetje gewend aan de Mediterrane instelling van de Zweden. Ze zijn bijvoorbeeld nu al twee maanden bezig met het installeren van bergvärme, wat volgens mij bij een efficiënte planning in hooguit 5 dagen gefikst kan zijn, en het ding is nog niet geheel geïnstalleerd. We maken er maar een 4 maanden project van, dan valt het altijd mee. Ik zit ook nog steeds te wachten op de offerte van de nieuwe zekeringenkast. Het lijkt wel of ze hier niets willen verkopen.

Kiki gaat sinds twee weken naar de dagis en heeft het daar reuze naar haar zin. De eerste week zijn we mee geweest en aan het einde van de tweede week werd het haar toch allemaal een beetje teveel. We hadden zelf drie ochtenden in de week in gedachten, maar houden dat nu op aanraden van de leidsters voorlopig maar even op 5 ochtenden om te wennen. Verder wordt ze al heerlijk tweetalig. En dat voor nog geen twee jaar. We zijn hartstikke trots op haar!

Omdat we zonder inkomen zitten (we willen tenslotte eerst de taal goed leren), mochten we niets betalen voor de kinderopvang. Normaal is dat een percentage van je inkomen met een maximum van SEK 1140 voor full-time opvang. Wij wilden best die 1140 kronen betalen, omdat we immers niet vrijwillig zonder inkomen zitten, maar dat kwam niet eens ter sprake. Hoe haalden we het in ons hoofd om dat ook maar voor te stellen. Dan niet....af en toe wat knutselmateriaal en speelgode schenken valt gelukkig wel in goede aarde.

Om ons zonder werk voor ziektekosten verzekerd te krijgen is ook nog een heel gedoe geweest. Hadden ze er bij de Skatten voldoende aan om een voorlopige uppehållstilstand te krijgen, bij de Försäkringskassan moest dat speciaal een definitieve zijn. Weer wachten en bellen met Migrationsverket (ze kennen me daar ondertussen heel goed), maar uiteindelijk is dat ook nog gelukt. En dat in juli! In juli ligt heel Zweden dus gewoon plat. Iedereen is op vakantie en niemand neemt werk over van iemand anders of weet ook maar iets van wat die ander nou precies de hele dag doet.

 Voorlopig is dit het laatste wat er over onze emigratie geschreven wordt. Ik heb geprobeerd om zoveel mogelijk handige tips te geven die ons goed van pas gekomen zijn of problemen beschreven waar we tegen aan gelopen zijn. Doe er je voordeel mee !